Augustinus, Epistolae, DE GRATIA NOVI TESTAMENTI LIBER,..., 6, 17.
| 1 | Sed haec verba, quibus humanus dies et vitae huius prolixitas concupiscitur, verba sunt delictorum, et longe sunt ab ea salute cuius nondum rem, sed iam spem gerimus; de qua scriptum est, Quia spe salvi facti sumus: spes autem quae videtur non est spes (Rom. VIII, 24). |
| 2 | Ideoque et in isto psalmo cum dixisset, Deus meus, Deus meus, respice in me; quare me dereliquisti? |
| 3 | continuo subiungit, Longe a salute mea verba delictorum meorum; id est, haec verba delictorum meorum sunt, et longe ab illa salute mea sunt, quam mihi non Veteris, sed Novi Testamenti gratia pollicetur. |
| 4 | Quanquam etiam sic distingui potest, Deus meus, Deus meus, respice in me; quare me dereliquisti longe a salute mea? |
| 5 | tanquam diceret, Relinquendo me, hoc est, non me exaudiendo, longe factus es a salute mea, praesenti scilicet salute huius vitae: ut alius sensus sit, verba delictorum meorum, id est, ista quae dixi, verba sunt delictorum meorum, quia verba sunt carnalium desideriorum. |