Augustinus, De sancta virginitate, § 37
| 1 | Sed respice agmina uirginum, puerorum puellarumque sanctarum: in ecclesia tua eruditum est hoc genus; illic tibi a maternis uberibus pullulauit, in nomen tuum ad loquendum linguam soluit, nomen tuum uelut lac infantiae suae suxit infusum. |
| 2 | non potest quisquam ex hoc numero dicere: qui prius fui blasphemus et persecutor et iniuriosus, sed misericordiam consecutus sum, quia ignorans feci in incredulitate: immo etiam quod non iussistiaed tantummodo uolentibus arripiendum proposuisti dicens: qui potest capere, capiat, arripuerunt, uouerunt et propter regnum caelorum se ipsos non quia minatus es, sed quia hortatus es, castrauerunt. |
| 3 | His inclama, hi te audiant, quoniam mitis es et humilis corde. |
| 4 | hi quanto magni sunt, tanto humilent se in omnibus, ut coram te inueniant gratiam. |
| 5 | iusti sunt; sed numquid sicut tu iustificans inpium? casti sunt; sed eos in peccatis matres eorum in uteris aluerunt. |
| 6 | sancti sunt; sed tu etiam sanctus sanctorum. |
| 7 | uirgines sunt; sed nati etiam ex uirginibus non sunt. |
| 8 | et spiritu et carne integri sunt; sed uerbum caro factum non sunt. |
| 9 | et tamen discant non ab eis, quibus peccata dimittis, sed a te ipso agno dei, qui tollis peccata mundi, quoniam mitis es et humilis corde. |