Augustinus, De Genesi ad litteram, 12, 10, 21

1	Intellectuale autem illud excellentius, quod mentis est proprium.
2	Nec mihi occurrit omnino, ita pluribus modis dici posse intellectum, sicut spiritum multis modis appellatum esse comperimus.
3	Sive autem intellectuale dicamus, sive intelligibile, hoc idem significamus.
4	Quanquam nonnihil interesse nonnulli voluerunt, ut intelligibilis sit res ipsa, quae solo intellectu percipi potest; intellectualis autem, mens quae intelligit: sed esse aliquam rem quae solo intellectu cerni possit, ac non etiam intelligat, magna et difficilis quaestio est.
5	Esse autem rem quae intellectu percipiat, et non etiam intellectu percipi possit, non arbitror quemquam vel putare, vel dicere; mens quippe non videtur nisi mente.
6	Quia ergo videri potest, intelligibilis; quia et videre, intellectualis est, secundum illam distinctionem.
7	Quapropter sequestrata illa difficillima quaestione, utrum sit aliquid quod tantum intelligatur nec intelligat, nunc intellectuale et intelligibile sub eadem significatione appellamus.