Augustinus, De Genesi ad litteram, 8, 3, 6.
| 1 | Plantavit ergo Deus paradisum in deliciis (hoc est enim in Eden) ad orientem, et posuit ibi hominem quem finxerat. |
| 2 | Sic enim scriptum est, quia sic factum est. |
| 3 | Deinde recapitulat, ut hoc ipsum quod breviter posuit, ostendat quemadmodum factum sit; hoc est, quemadmodum paradisum Deus plantaverit, et illic hominem, quem finxerat, constituerit. |
| 4 | Sic enim sequitur: Et eiecit adhuc Deus de terra omne lignum pulchrum ad aspectum, et bonum ad escam. |
| 5 | Non dixit, Et eiecit de terra Deus aliud lignum vel caeterum lignum; sed, Eiecit, inquit, adhuc de terra omne lignum pulchrum ad aspectum, et bonum ad escam. |
| 6 | Iam ergo tunc produxerat terra omne lignum et pulchrum ad aspectum, et bonum ad escam, hoc est tertio die: nam sexto die dixerat, Ecce dedi vobis omne pabulum seminale, seminans semen, quod est super omnem terram; et omne lignum fructiferum, quod habet in se fructum seminis seminalis, quod erit vobis ad escam (Gen. I, 29). |
| 7 | Num ergo aliud eis tunc dedit, aliud nunc dare voluit? Non opinor: sed cum ex his generibus sint ista ligna instituta in paradiso, quae iam terra tertio die produxerat, adhuc ea produxit in tempore suo: quia tunc scilicet, quod scriptum est, ea produxisse terram, causaliter factum erat in terra; hoc est, quia tunc ea producendi virtutem latenter acceperat, qua virtute fit ut etiam nunc talia terra progignat in manifesto atque in tempore suo. |