Ambrosius, Epistolarum classis I, 46, 9.
| 1 | Cum esset igitur in forma servi, humiliatus usque ad mortem, erat tamen in Dei gloria. |
| 2 | Quid ei igitur obfuit servitus? Servus autem factus legitur, quia legitur factus ex Virgine, et creatus in carne; omnis enim creatura servit, dicente Propheta: Quia universa serviunt tibi (Psal. CXVIII, 91). |
| 3 | Unde et Deus Pater ait: Inveni David servum meum, in oleo sancto unxi eum. |
| 4 | Ipse vocabit me: Pater meus es tu, Deus salutis meae. |
| 5 | Et ego primogenitum ponam eum (Psal. LXXXVIII, 27, 28); et in alio psalmo: Custodi animam meam; quoniam sanctus sum: salvum fac servum tuum (Psal. LXXXV, 2); et infra in eodem psalmo: Da potestatem puero tuo, et salvum fac filium ancillae tuae (Ibid., 16). |
| 6 | Congessi enim Patris et Filii voces; ut ei non argumenta humana, sed divina responderent oracula. |