Ambrosius, Epistolarum classis I, 23, 20.
| 1 | Advertimus et passionis diem descriptum in ieiunio, quia ad vesperum occidendus est agnus; licet ultimum tempus pro vespere possimus accipere secundum Ioannem, qui ait: Pueri, novissima hora est (I Ioan. II, 18). |
| 2 | Sed et iuxta mysterium vespere diei constat occisum, quando tenebrae statim factae sunt: et ieiunium deferendum eo die verum est, quia ita edetis illum cum sollicitudine; ieiunantibus enim sollicitudo adhaeret. |
| 3 | Resurrectionis autem die exsultatio refectionis est atque laetitiae, quo die videtur exisse populus ex Aegypto, primitivis Aegyptiorum necatis. |
| 4 | Quod posteriora evidentius docent, in quibus ait Scriptura, quia postquam fecerunt Iudaei pascha, sicut praecepit Moyses, factum est circa mediam noctem, et Dominus percussit omne primitivum in terra Aegypti, a primitivo Pharaonis. |
| 5 | Et vocavit Pharao Moysen et Aaron nocte, et dixit illis: Surgite et exite de populo meo, et vos et filii vestri: ite et servite Domino Deo vestro (Exod. XII, 29-31). |
| 6 | Et urgebant Aegyptii populum, festinantes quam celerrime expellere. |
| 7 | Denique sic profecti sunt Israelitae, ut non occurreret sibi azyma fermentare; eiecerunt enim eos Aegyptii, et non potuerunt sustinere, quem apparatum sibi fecerant in viam. |