Ambrosius, Epistolarum classis I, 22, 4.
1 | Coeli, inquit, enarrant gloriam Dei (Psal. XVIII, 2). |
2 | Cum legitur hic psalmus, occurrit quod non tam elementa materialia, quam coelestia merita dignum Deo praeconium deferre videantur. |
3 | Hodierno tamen fortuita lectione patuit qui coeli enarrant gloriam Dei. |
4 | Aspicite ad dextram meam, aspicite ad sinistram reliquias sacrosanctas: videte coelestis conversationis viros, spectate animi sublimis tropaea. |
5 | Isti sunt coeli, qui enarrant gloriam Dei: haec opera manuum eius quae annuntiat firmamentum. |
6 | Non enim eos saecularis illecebra, sed divini operis gratia, ad firmamentum sacratissimae passionis evexit: multoque ante morum virtutumque documentis annuntiavit in his martyrium, quod adversus lubricum saeculi huius stabiles permanserunt. |