Ambrosius, De interpellatione Iob et David, 4, § 28
| 1 | ! Ergo uolentes fidem sancti huiusce eradicare aduersarii, qui non uident signa sua in corde eius, temptauerunt quasi in uia, id est in peruio conlocare; cor autem in summo est, quia oculi sapientis in capite eius. |
| 2 | et posuerunt signa quasi in silua lignorum, quae cito exuruntur igne aut securibus conciduntur; exit enim ignis de silua et exurit etiam caedros Libani. |
| 3 | hoc autem faciendum putarunt, ut polluerent diuini nominis tabernaculum, quod in nobis est. |
| 4 | sicut enim templum dei sumus, ita sumus et tabernaculum dei, in quo domini festa celebrantur. |
| 5 | ergo tu, o homo, summum tuum custodi, ut conquasses capita inimicorum uerticem capilli perambulantium - in superfluis enim perambulant, non in sanctis: in uertice capilli, non in uertice deuotionis et fidei - , et si spiritus potestatem habentis in te ascendat, ut habes in Ecclesiaste, locum tuum non derelinquas. |
| 6 | etenim superiorem te Christus constituit, quem ad imaginem dei fecit. |
| 7 | tene ergo superiorem fidei et pietatis locum, quem a Christo accepisti, ut superior factus ascendentem de inferioribus, hoc est de terrenis et saecularibus spiritum nequam facile repellas et signa eius non suscipias in pectore tuo. |
| 8 | non occupet animae tuae uestibula nec introitus mentis tuae et quasi in silua lignorum ignibus suis fragilia et caduca populetur aut securibus suis ianuas tui cordis excidat. |
| 9 | sit igitur in nobis non silua, sed uinea: sit porta nostri oris et cordis clausa diligentius, ne hostis introeat. |
| 10 | cito diffindit ianuam, si patentem inuenerit; at uero Christus pulsat, non deicit, . |
| 11 | qui confortauit, o Hierusalem, seras portarum tuarum. |
| 12 | Christus manu pulsat, ut aperias, aduersarius securibus concidit, et ideo scriptum est, ne securis et malleus in domum dei intret. |
| 13 | foris debet esse superbia ac fallacia, non intus; foris enim pugnae, pax intus, quae supra omnem intellectum est. |
| 14 | non scindatur ferro anima tua, sed ut anima Ioseph ita anima tua ferrum pertranseat, ne principale tuum uelut quoddam tabernaculum uerbi in ipso fidei pnncipio et doctrinae spiritalis diruatur ingressu. |
| 15 | fundatus enim usu atque exercitatione immobilis perseuerat nec locum dat ei qui in summum quasi transfigurans se in angelum lucis conatur ascendere. |
| 16 | qui si in nobis sua signa non uiderit, auctoritatem resistendi habere non poterit. |
| 17 | ergo ne adfligat nos inimicus, ne ossa nostra confringat, non deficiamus perseuerare in Christo, ut dicat de nobis: triduum habent quod perseuerant mecum, et dimittere eos ieiunos nolo, ne deficiant in uia. |
| 18 | beatus, cui ipse cordis dederit firmamentum, ut deficere non possit in istius uitae tramite constitutus. |
| 19 | non deficit qui sperat in domino atque ei intimo confitetur affectu, quandoquidem etiam eques ille, cuius equi calcaneum serpens momordit, etsi retro cecidit, deceptus tamen non est, quia salutem expectauit a domino. |