Ambrosius, De interpellatione Iob et David, 3, § 24
| 1 | sequentia quoque demonstrant quomodo ipsius non inueniatur imago, sed intereat, quoniam imago eius in ciuitate domini illa superiore Hierusalem non inuenitur. |
| 2 | dominus enim pinxit nos ad imaginem et similitudinem suam, sicut ipse docet dicens: ecce ego, Hierusalem, pinxi muros tuos. |
| 3 | si bene egerimus, manet in nobis ista imago caelestis; si male quis agit, deletur in illo haec imago, illius utique qui descendit e caelo, et est in eo imago terreni. |
| 4 | unde et apostolus dicit: sicut portauimus imaginem illius : terreni, portemus et imaginem huius caelestis. |
| 5 | bonorum ergo imagines perseuerant et in illa dei ciuitate resplendent. |
| 6 | si quis autem ad grauiora peccata deflexerit nec egerit paenitentiam, imago eius aboletur uel eicitur, sicut Adam de paradiso eiectus est et exclusus. |
| 7 | quicumque autem pie honesteque se gesserit intrat in ciuitatem dei et infert imaginem suam, ut in illa dei fulgeat ciuitate. |
| 8 | domine, in '. |
| 9 | ciuitate tua imagines ipsorum ad nihilum rediges, quia isti in lumine fulgere non possunt qui tenebrosis se operibus. |
| 10 | induerunt. |
| 11 | exemplum arcessamus de saeculo. |
| 12 | uide quemadmodum in ciuitatibus bonorum principum imagines perseuerent, deleantur imagines tyrannorum. |