Ambrosius, De interpellatione Iob et David, 1, § 14
| 1 | Quomodo ergo excusant nescisse se, quorum alii uiderunt, alii cognouerunt solem non expleto diei curriculo recepisse se et rursus ante peractum spatium noctis egressum noctem in die fecisse, in nocte diem. |
| 2 | utique intellegere debuerunt quia sol iussus se recepit et iussus exiuit. |
| 3 | praescripserat enim dominus quia tribus diebus futurus erat in corde terrae et tribus noctibus: didicit hoc sol, seruabat praeceptum. |
| 4 | dubitabat ergo dicens: quid facio? oror et dies est, occido et nox est. |
| 5 | si cursum meum seruauero, demorabor mundi salutem. |
| 6 | festinemus ad redemptionem etiam nostram: festinare debeo etiam ipse ad nouam uitam; erit enim beneficio crucis, qua uniuersa renouantur, et sol nouus et caelum nouum. |
| 7 | festino ergo ut illum possim uidere solem iustitiae inluminantem animas uniuersorum. |
| 8 | sed quid faciam ? ipse uult post triduum fieri resurrectionem. |
| 9 | inueni quid faciam, ut et moras non faciam et numerum dierum custodiam. |
| 10 | non faciam integrum diem et integram noctem. |
| 11 | adbreuiabo horas, ut tribus quidem diebus et noctibus sit inter mortuos dominus Iesus, citius tamen quam trium dierum et noctium interualla patiuntur resurgat a mortuis. |
| 12 | adbreuiabo igitur horas, ubi ascenderit crucem. |
| 13 | a sexta hora statim fiat nox, ne uideam domini passionem, sed fugiam parricidalis persecutionis spectaculum. |
| 14 | occidam et erit nox horarum trium, egrediar et innouabo diem, ut sit horarum trium: percursus est primus dies, sequetur nox secunda spatio suo, sequetur similiter dies: incipiet nox tertia, resurget dominus in nocte, et erit dies in lumine resurgentis, ut compleatur illud: et nox tamquam dies inluminabitur. |
| 15 | hic est ille dies magnus. |
| 16 | quem Abraham uidit et gauisus est, de quo et Dauid dixit: hic est dies, quem fecit dominus; exultemus et laetemur in eo, cui non ministerio laboris, sed fructu exultationis interero. |