Ambrosius, De excidio urbis Hierosolymitanae, LIBER QUINTUS., CAPUT XXV.
1 | Denique cum talia gererentur a Syris, etiamsi aliis qui revocarentur, indicio comperto, transfugere tamen alii non desinebant. |
2 | Inter quos Manneus Lazari qui asserebat per unam portam sibi creditam centum quindecim millia mortuorum elata, additis adhuc octingentis octoginta funeribus, quod ipse tuendi vicem huiusmodi recepisset muneris: idque solo eorum numero collectum, qui ex mercede publica sepulti forent, praeter eos quos sepelierant sui. |
3 | Quae autem sepulcra, nisi ut de muro cadavera deiicerentur? Post ipsum plerique non ignobiles viri, confugientes ad Titum; sexcenta millia defunctorum fuisse, quae per portas elata numerata sint, commemorabant. |
4 | Eorum vero cadaverum quae propter infinitam pauperum multitudinem efferri nequiverint, atque in maximis domibus diversorumque operum spatiis constipata sint, numerum fuisse inaestimabilem. |
5 | Et adhuc erat processus malorum, quae iam superiorum omnium finem vicerant. |
6 | Adhuc saeva obsidio, bellum grave: maioribus iam tamen Iudaeorum animis, quam viribus. |
7 | Super omnia vero fames tetrior, quae insidiaretur iumentis alvum purgantibus, et vetusta rimaretur boum stercora: ut quod visu erat horribile, hoc fieret esca esurientibus. |
8 | Miserabilis congeries insepultorum corporum, et circuitu longo terra ipsa tecta cadaveribus, repleta ante muros omnia, terribilis species, horror gravis, odor pestilens; qui nec victores, nec victos discerneret: utrisque simul noxius, et maiore Romanis impedimento, quibus necesse erat iacentes reliquias cruentato proterere vestigio: terra ipsius inculta, succisis omnibus quae ad usum militis et machinarum necessario conveherentur. |
9 | Per tredecim ferme in circuitu urbis milliaria longe lateque vastata humus, et nudum gignentium solum. |
10 | Omne illud pomarium, in quo ante nemora viridantia, horti inhalantes floribus, diversa pomaria, suburbana praedia gratam sui speciem dabant, si quis postea vidit hospes, ingemuit: incola non recognovit, et ad genitalem regressus locum, cum praesens adesset, patriam quaerebat. |