Ambrosius, De excidio urbis Hierosolymitanae, LIBER QUARTUS., CAPUT XXVIII.
| 1 | Compositis itaque erga se rebus in Alexandria Vespasianus, et studiis omnium qui rem militarem gerebant, circa suum imperium conspirantibus, securus absentiae, reditum in Syriam maturat: convento mandatis tamen Tiberio Alexandro qui tunc Aegypto praesidebat, ut eius exercitus qui tum in superioribus partibus erat, gratiam sibi consociaret, ipse quoque necessitatem imperii Romani, quibus posset adiuvaret viribus. |
| 2 | Quae sibi imposita forent, Tiberius per epistolam provincialibus et militibus insinuavit, idque ab omnibus cum laetitia susceptum, fides promissa, effusus favor. |
| 3 | Vespasianum Caesarea suscipit: inde Beritos, legationibus urbium cum summo gaudio confluentibus. |
| 4 | Illic etiam Iosephus solvi praeceptus vinculis iussu imperatoris, adiuvit Titus ut frangerentur potius, quam solverentur catenae. |
| 5 | Quod si frangerentur, ita esset quasi non fuisset ligatus. |
| 6 | Placuit patri securim deferri, iussit frangi catenas, ut adverterent Iudaei sibi quoque veniam non negandam, si converterentur et pacem rogarent: simul quia non alieno eum arbitrio iam reservabat, cum ad se rerum omnium delata arbitria forent. |