Ambrosius, De excidio urbis Hierosolymitanae, LIBER SECUNDUS., CAPUT XIV.
| 1 | Namque Cestius, ubi ardere Iudaeos comperit belli furore, qui summam militiae regendam in partibus Syriae a Romanis susceperat, duodecimo anno imperii Neronis movit arma, ut militum Romanorum quibus erat custodia commissa coercendae insolentiae et pacis tuendae, necem ulcisceretur. |
| 2 | Congregatisque etiam sociorum auxiliis, Iudaeam ingressus, urbem cui nomen Zabulon, dilapsis metu incolis, plenam divitiarum quas ad superiora montium confugientes domini secum auferre nequiverant, diripi ab exercitu passus. |
| 3 | Admiratus quoque publicorum operum pulchritudinem, incendi iussit: et quasi hoc parum ad vindictam foret, Ioppen praemisso exercitu, ne quis fuga sese exitio subduceret, terra marique irrumpentibus qui destinati fuerant, occupavit, necatisque octo millibus virorum, et quadringentis ferme amplius, ubi praeda rapinae cessit, exusta civitas est. |
| 4 | Vicina quoque Caesareae depopulatus, diripuit inventa, vicos incendit. |
| 5 | Cuius fregit impetum Sephoris, egredientibus cunctis obviam Cestio, civium favore et gratia delinitus, immunem cladis urbem reliquit. |
| 6 | Fervebat in his locis congregatio latronum, sed adveniente exercitu, in montes concesserant. |
| 7 | Qui conferentem signa Gallum praepositum duodecimi ordinis adorsi fortiter exagitaverunt, ut ducentos ferme Romanorum occiderent. |
| 8 | Verum ubi superiora locorum occupavere, neque peditem cominus potuerunt latrones pati, et fugientes ab equitibus facile circumventi necantur. |
| 9 | Caesi itaque supra duo millia, pauci fugati, qui in arduis montium potuerunt latere. |
| 10 | Et omni a latrocinio regione purgata, Gallus in Caesaream revertitur. |
| 11 | Cestius cum omni manu Antipatridem perrexit, quibus non mediocrem Iudaei coacervarunt multitudinem. |
| 12 | Sed prius quam consererent manum, per diversa dilapsi, regionem et vicos direptioni et igni dereliquerunt. |
| 13 | Lidda quoque vacua incolarum reperta, et incensa Gabaon quae ab Hierosolymis quinquaginta stadiis aberat, ubi Romanum exercitum accepit in conspectu posita, armavit Iudaeos. |
| 14 | Qui posthabita sabbati celebritate (quod veteri cultu et solemni observatione initiabant) tanto impetu in Romanos prosiluere, ut omnem exercitum averterent, nisi equites subvenissent peditibus laborantibus. |
| 15 | Caesi Romanorum quingenti et quindecim viri, sed omnes graviter periclitati: de Iudaeis autem duo et viginti bello amissi. |
| 16 | Quo loco emicuit virtus Monobazi et Cedei; qui cognito, quod a Iudaeis in Romanas acies insurgeretur, a fronte aggressi, repulere plerosque, et coegerunt in urbem redire. |