Ambrosius, De apologia David, § 73
| 1 | quem putamus dici spiritum principalem? plerique spiritum rectum ad dominum referunt Iesum. |
| 2 | qui peccatum mundi abstulit et omne hominum genus sui sanguinis effusione renouauit. |
| 3 | et ideo dictum: e t spiritum rectum innoua in uisceribus meis, spiritum autem sanctum, de quo dicit: et spiritum sanctum tuum ne auferas a me, spiritum intellegunt ueritatis, spiritum uero principalem deum patrem arbitrantur. |
| 4 | quam moraliter autem ait: ne proicias me a facie tua! fideliter timet auferri sibi quam accepit gratiam. |
| 5 | ideoque alibi ait: oculi mei semper ad dominum et in posterioribus: ecce sicut oculi seruorum in manibus dominorum suorum et sicut oculi ancillae in manibus dominae suae ita oculi nostri ad dominum deum nostrum, donec misereatur nobis. |
| 6 | certe hic est spiritus auctor et princeps, qui regat mentem, confirmet adfectum, quo uelit trahat, in superiorem uitam dirigat. |