Ambrosius, De Tobia, § 61
| 1 | Habet ergo iustus quod faeneret, habet et argentum quod faeneret: sermones suos faenerat. |
| 2 | hoc est iusti argentum; eloquia enim domini eloquia casta, argentum igne examinatum, probatum terrae, purgatum septuplo. |
| 3 | hoc faenerat qui legem accipit, qui legem meditatur, qui legem exercet: hoc faenerauit Petrus, hoc faenerauit Paulus. |
| 4 | quibus dicitur, ut ad uiros nationum pergerent, Petro ad Cornelium centurionem, cui dicitur: surge et uade nihil dubitans, quoniam ego misi illos. |
| 5 | et surrexit et iuit. |
| 6 | et infra dixit: numquid aquam uetare possumus, ne baptizentur hi qui spiritum sanctum acceperunt? iussitque eos baptizari, hoc est: faenerabis gentibus, ut peccata dimittas, debita auferas, tu autem non mutuaberis; mutuatur enim peccator et non soluet peccata sua, quia peccator est. |
| 7 | Paulo dicitur: faenerabis gentibus, qui missus ad gentes est, Iohanni dicitur: faenerabis gentibus, Iacobo dicitur ..... quibus dictum est: ite baptizate gentes. |