monumenta.ch > Ambrosius > 25
Ambrosius, De Tobia, § 24 <<<     >>> § 26

Ambrosius, De Tobia, § 25

1 Itaque dum primo adulescens nihil putat de uestibus suis aut etiam possessionibus esse uendendum aut ad haec facienda poscit dilationem, usurae adplicantur ad sortem, adcumulatur centesima.
2 iam suspirare incipit, iam malum suum agnoscere.
3 die ac nocte usuram cogitat, quicquid occurrerit, faeneratorem putat, quicquid crepuerit, uocem sibi uidetur faeneratoris audire.
4 si habes, cur non soluis? si non habes, cur malum malo adiungis et de uulnere quaeris remedium? cur cotidie obsidionem pateris faeneratoris, expugnationem times? uetus sententia est: faeneratoris et debitoris sibi occurrentium prospectum amborum facit dominus.
5 alter quasi <canis> praedam requirit, alter aperta quasi praeda declinat: ille quasi leo quaerit quem deuoret, iste quasi bos iuuenculus praedonis impetum reformidat: ille quasi accipiter unguibus olorem quaerit inuadere, iste quasi anser aut fulica mauult se uel in praerupta deicere uel in profunda demergere quam istum humani corporis accipitrem sustinere.
6 quid cotidie fugis? etsi non occurrat faenerator, occurrit tibi inopia tamquam bonus cursor.
7 ambos ergo uidet dominus, faeneratorem et debitorem, occurrentes sibi ambos spectat testis alterius iniquitatis, alterius iniuriae: illius auaritiam condemnat, huius stultitiam.
8 ille gressus debitoris singulos numerat, aucupatur deflexus: iste continuo post columnas caput obumbrat; nullam enim habet debitor auctoritatem.
9 ambobus in digitis usurarum repetitur saepius calculatio.
10 par cura, sed dispar allectus: alter laetatur incremento faenoris, alter cumulo debitionis adfligitur, ille quaestus numerat, hic aerumnas.
Ambrosius HOME

bnf1732.256

© 2006 - 2024 Monumenta Informatik