Ambrosius, De Tobia, § 6
| 1 | Tam sancto fessus officio propheta dum requiescit iu cubiculo suo, cadenti de passerum nido albugine caecitatem incidit. |
| 2 | nec conquestus ingemuit nec dixit: 'haec merces laborum meorum?' fraudari se magis doluit obsequiorum quam oculorum munere nec caecitatem poenam, sed inpedimentum putabat. |
| 3 | et cum uictum mercede leuaret coniugis, ne quid furtiuum domum suam intraret canebat. |
| 4 | uxor haedum pro mercede acceperat; at ille plus honestati quam pietati consulens cui suam debebat alimoniam <fidem non deferebat. |
| 5 | pecuniam> conmendauerat proximo suo, quam toto uitae suae spatio in tanta indigentia non poposcit. |
| 6 | uix ubi se fessum uidit et depositum senectute, insinuauit filio non tam cupiens conmendatum reposcere quam sollicitus ne fraudaret heredem. |