Ambrosius, De Nabuthae, § 22
| 1 | Consideremus nunc patriae mentis procellas exaesiuantis quem de liberis prius traderet. |
| | |
| | |
| 2 | 'quem* inquit 'uendam priorem? scio enim quod non satis est unius pretium ad pastum reliquorum. |
| | |
| | |
| 3 | hoc solum fecunditas diues ad aerumnam! quem offeram? quem frumenti auctionator libenter aspiciet? primogenitum offeram. |
| 4 | sed primus me patrem uocauit. |
| | |
| | |
| 5 | hic est maior ex filiis, quem congrue honoro seniorem. |
| | |
| | |
| 6 | sed iuniorem dabo. |
| 7 | at istum teneriore amore conplector. |
| | |
| | |
| 8 | illum erubesco, huius misereor: illius gradum suspiro, huius aetatem: ille iam sentit aerumnam. |
| | |
| | |
| 9 | iste ignorat: flectit me illius dolor, huius inscientia. |
| 10 | ad alios me conferam. |
| | |
| | |
| 11 | ille mihi plus blanditur, iste plus uerecundatur: ille parenti similior, hic utilior: in illo imaginem meam uendo, in isto spem meam prodo. |
| | |
| | |
| 12 | me miserum, non inuenio quid faciam, non habeo quid eligam. |
| | |
| | |
| 13 | circumuallant me facies calamitatum, aerumnarum chorus. |
| 14 | ferina haec rabies est eligere quem tradas. |