Ambrosius, De Nabuthae, § 12
| 1 | clamat propheta: uae his qui domum ad domum iungunt et uillam ad uillam et arguit eos inefficacis auaritiae. |
| | |
| | |
| 2 | fugiunt enim cohabitare hominibus et ideo excludunt uicinos; sed fugere non possunt, quia cum hos excluserint, alios rursus inueniunt et, cum illos propulsaueunt, ad aliorum necesse est eos uiciniam peruenire; soli enim super terram habitare non possunt. |
| | |
| | |
| 3 | aues se auibus adsociant, denique ingentis plerumque agminis uolatu caelum obtexitur, pecus pecori adiungitur, pisces piscibus, nec damnum ducunt, sed commercium uiuendi, cum plurimum comitatum capessunt et quoddam munimentum solacio frequentioris. |
| | |
| | |
| 4 | societatis adfectant. |
| | |
| | |
| 5 | solus tu, homo, consortem excludis, includis feras, struis habitacula bestiarum, destruis hominum, inducis mare intra praedia tua, ne desint beluae, producis fines terrae, ne possis habere finitimum. |