Ambrosius, De Helia et ieiunio, § 24
| 1 | Ferietur aliquando Tcoquonim mastigiarum machaera. |
| 2 | requiescat obsonator, qui antequam luceat fores pulsat alienas et tamquam bellum aliquod inmineat excitat dormientes. |
| 3 | turbatum uides, anhelantem aduertis. |
| 4 | interrogas quae causa perturbationis. |
| 5 | pascit, inquit, dominus meus, ubi uinum melius ueneat quaerit, ubi durior uulua curetur, ubi iecur mollius, ubi fasianus pinguior, ubi piscis recentior. |
| 6 | cursitat per diuersa et cum inuenerit, summo cursu properat, inquietat dominum somnolentum, auctionatur pretia. |
| 7 | si pretium mouerit piscis, nusquam meliores adserit inueniri, immo deesse. |
| 8 | heri, inquit, tempestas, hodie procella; uix istum potui latentem deprehendere. |
| 9 | multi concursant in macello. |
| 10 | si tu reddideris, alter plus dabit, et quid exhibebis in prandio? istius uini ille natalis est, haec ex illo lacu lecta ostrea. |
| 11 | talis fit de singulis licitatio; hasta quaedam agitatur inter obsonatorem et pastorem. |
| 12 | turbatus addicit patrimonium, rogat adhuc per quos suorum bonorum iura minuantur. |