Ambrosius, De Fide ad Gratianum Augustum, 2, CAPUT XIV.
123 | Quid putamus Christum iudicaturum? Ego scio, iudicaturum dico? Immo iam iudicavit. Tenemus eius sententiam: Omnes, inquit, honorificent Filium, sicut honorificant Patrem. Qui non honorificat Filium, non honorificat Patrem, qui misit illum [Ioan. V, 23]. |
124 | Si displicet sententia, appella ad Patrem, rescinde iudicium, quod Pater detulit. Dic quia dissimilem habet Filium. Respondebit tibi: Ego ergo mentitus sum, qui dixi Filio: Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram [Gen. I, 26]. |
125 | Dic quia creavit. Respondebit tibi: Cur ergo adorasti, quem creaturam putasti? |
126 | Dic quia minorem generavit Filium. Respondebit: Metire, videamus. |
127 | Dic quia ei non debuisti credere. Referet ad hoc: Non tibi dixeram: Hic est filius meus dilectissimus, in quo complacui, ipsum audite [Matth. XVII, 5]? Quid est, ipsum audite? Dicentem utique: Omnia quae Pater habet, mea sunt [Ioan. XVII, 10]. Hoc audierunt apostoli, sicut scriptum est: Et ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde [Matt. XVII, 6]. Si ceciderunt qui confessi sunt, quid facient qui negarunt? Sed illos Iesus tetigit et levavit: vos iacere patietur; ne videatis gloriam, quam negastis. |
128 | Videamus ergo quoniam quem Filius damnat, et Pater damnat. Et ideo honorificemus Filium, sicut honorificamus Patrem; ut per Filium ad Patrem pervenire possimus. |