Ambrosius, De Fide ad Gratianum Augustum, 1, 4

monumenta.ch > Ambrosius > 4
Ambrosius, De Fide, 1, III. <<< >>> V.

Ambrosius, De Fide ad Gratianum Augustum, 1, CAPUT IV.

31	[Plerique mss., Unum Dominum.. . Unum Dominum fides significat.] Unum Deum communis natura testatur, quia unus est mundus. Unum Deum fides significat, quia una fides novi et veteris Testamenti. Unum Spiritum sanctum testificatur gratia, quia unum baptisma in nomine Trinitatis est. Unum Deum Prophetae dicunt, Apostoli audiunt. Unum Deum Magi crediderunt, et aurum, thus et myrrham supplices ad Christi cunabula detulerunt, auro regem fatentes, ut Deum thure venerantes. Thesaurus enim regni, sacrificium Dei, myrrha est sepulturae.
32	Quid igitur voluerunt sibi mystica munera inter abiecta praesepia, nisi ut intelligeremus in Christo differentiam divinitatis et carnis? Ut homo cernitur, ut Dominus adoratur: [Amerb., Eras., Rom. edit. ac mss. nonnulli, latet in cunis: Gill. cum mss. multo pluribus ac potioribus, iacet, etc.] iacet in pannis, sed fulget in stellis: cunae nascentem indicant, et stellae dominantem: caro est quae involvitur: divinitas, cui ab angelis ministratur. Ita nec dignitas naturalis maiestatis amittitur, et assumptae carnis veritas comprobatur.
33	Haec est fides nostra. Sic se Deus cognosci voluit ab omnibus, sic tres pueri crediderunt, nec incendia circumiecta senserunt; cum infidos noxius ignis exureret, et fidelibus innoxia flamma roraret, quibus aliorum incendia refrigerabant; quia merito fidei perdiderat suam poena naturam. Aderat enim in specie angeli [Rom. edit. ac mss. non multi, qui muniebat; haud pravo sensu: reliquae tamen ac mss. complures, qui monebat; non etiam male. Sensus ergo est angelum indicasse in tribus pueris divinarum personarum trinitatem significatam, non secus ac in se qui unus erat indicabatur unitas potestatis seu naturae; namque hae voces promiscue ponuntur ab Ambrosio in hoc Opere. Quod autem docetur in angelo exstitisse Dei Filium; ea sententia non unius Ambrosii est, verum etiam non paucorum e priscis Patribus. Hos inter auctor Quaest. Vet. Testam. longius progressus; quaest. 18 dicit de Nabuchodonosore: Regni merito in camino Christum vidit. Huic tamen videtur praeivisse S. noster infra cap. 13, num. 80. Vide interpretes in Danielem, et scholasticos in II Senten., dist. 8, sicut et in D. Thomae I p., q. 51.] qui monebat ut in numero Trinitatis, unius esset [Quidam mss., laudatio maiestatis.] laudatio potestatis. Benedicebatur Deus, videbatur in angelo Dei Filius, sancta et spiritalis in pueris gratia loquebatur.