1 | Cum igitur multis modis boni huius excellentiam, cunctis etiam praedicationis suae fructibus praetulisset, tamen charitatis, sine qua nemo Dominum promeretur, contemplatione submittitur: ac propter illos quibus adhuc lac, velut nutricula, uberibus evangelicis immulgebat, [Quia multo melius, inquit (id est, iucundius et optabilius mihi) dissolvi et esse cum Christo; permanere autem in carne, necessarium propter vos (Philip. I). Est autem iure admirandus divinus Apostolus (ait Theodoretus) quod vitam cum multis laboribus et periculis coniunctam hominum salutis causa praetulerit.] divulsionem a Christo sibi quidem noxiam, sed caeteris necessariam non recusat. Etenim ad electionem huius potissimum rei illa nimia pietatis virtute compellitur, qua pro [Praeterea quae alibi in hanc Apostoli sententiam scripsimus (Collat. 9, cap. 18), notandum ex D. Thoma (2-2, q. 182, art. 2) vitam contemplativam secundum se et simpliciter esse maioris meriti quam activam. Unde Gregorius homil. 3 super Ezechielem dicit: Contemplativa est maior merito quam activa: quia haec in usu praesentis operis laborat, in quo necesse est proximis subvenire; illa vero sapore intimo venturam iam requiem degustat, scilicet in contemplatione Dei. Potest tamen contingere quod aliquis in operibus vitae activae plus mereatur quam alius in operibus vitae contemplativae: puta si propter abundantiam divini amoris, ut eius voluntas impleatur, propter ipsius gloriam interdum sustinet a dulcedine divinae contemplationis ad tempus separari; sicut Apostolus dicebat ad Rom. IX: Optabam ego ipse anathema esse a Christo pro fratribus meis. Quod exponens Chrysostomus in lib. de Compunctione, dicit (Lib. I): Ita totam mentem eius demerserat amor Christi, ut etiam quod ei prae caeteris omnibus amabilius erat, esse cum Christo, rursus idipsum, quia ita placeret Christo, contemneret.] salute fratrum suorum, si esset possibile, etiam ultimum anathematis malum optasset incurrere. |
2 | Optarem enim, inquit, ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis, qui sunt cognati mei secundum carnem, qui sunt Israelitae [Rom. |