CAPUT XL.Quomodo ab Antiochenis irrisus sit. SHOW LINKS TO MANUSCRIPTS HIDE APPARATUS
| 1 | Igitur imperator pugnaturus contra Persas venit in Antiochiam. Cumque populus quereretur, quia venalia quidem abundarent, sed carius venderentur: volens magnitudinem suae largitatis ostendere, minora quam debuit pretia in foro rerum venalium deputavit. Et cum fugissent tabernarii negotiatoresque diversi, res necessariae defecerunt. |
| 2 | Antiocheni vero graviter hoc ferentes, contumelias fecerunt imperatori. [SOZOMEN., lib. V, cap. 18. Edit. Christ. Vales. cap. 19, p. 624.] |
| 3 | Querebantur enim adversus eum, facetias de eius barba proferentes; erat enim eius barba valde prolixa. Dicebant ergo: Tondeatur, ut ad funes eius proficiat barba. Et quoniam superstitionis suae causa taurum idolis frequentius immolabat, aram vel taurum in solido suo formari praecepit. Ob quam rem lacerantes eum dicebant: Iste taurus evertet mundum. His iniuriis provocatus ad iracundiam, interminatus est se Antiochiam affligere civitatem. |
| 4 | Quamobrem ad Tarsum Ciliciae reverti volens, iussit necessaria praeparari. Ex qua intentione eum sophista Libanius revocavit, scribens pro Antiochenis intercessionis librum, et rursus ad Antiochenos de principis iracundia; quos tamen libros non edidit. Verum imperator respuens se operibus vindicare, reciprocis iniuciis iram suae indignationis amovit. |
| 5 | Librum enim adversus Antiochenos fecit lepidum et satis urbanum, quem Antiochicum nominavit. Verum contra Christianos multa mala etiam in ea civitate commisit. [SOCRATES, lib. III, cap. 15. Edit. Christ. Vales. cap. 17, p. 190.] |