PSALMUS LXX.
| 1 | <PSALMUS DAVID, FILIORUM IONADAB, ET PRIORUM CAPTIVORUM. In te, Domine, speravi, non confundar in aeternum: in iustitia tua libera me, et eripe me. |
| 2 | Inclina ad me aurem tuam, et salva me. |
| 3 | Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum: ut salvum me facias. |
| 4 | Quoniam firmamentum meum, et refugium meumes tu. |
| 5 | Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis et iniqui. |
| 6 | Quoniam tu es patientia mea, Domine: Domine, spes mea a iuventute mea. |
| 7 | In te confirmatus sum ex utero, de ventre matris meae tu es protector meus. |
| 8 | In te cantatio mea semper: tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. |
| 9 | Repleatur os meum laude, <ut cantem gloriam> tuam: tota die magnitudinem tuam. |
| 10 | Ne proiicias me in tempore senectutis: cum defecerit virtus mea, ne derelinquas me. |
| 11 | Quia dixerunt inimici mei mihi: et qui custodiebant animam meam, consilium fecerunt in unum. |
| 12 | Dicentes: Deus dereliquit eum, persequimini, et comprehendite eum, quia non est qui eripiat. |
| 13 | Deus, ne elongeris a me: Deus meus, in auxilium meum respice. |
| 14 | Confundantur <et> deficiant detrahentes animae meae: operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi. |
| 15 | Ego autem semper sperabo: et adiiciam super omnem laudem tuam. |
| 16 | Os meum annuntiabit iustitiam tuam, tota die salutare tuum. |
| 17 | Quoniam non cognovi litteraturam, introibo in potentias Domini: Domine, memorabor iustitiae tuae solius. |
| 18 | Deus, docuisti me a iuventute mea: et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua. |
| 19 | Et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me. |
| 20 | Donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. |
| 21 | Potentiam tuam et iustitiam tuam, Deus, usque in altissima, quae fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi? Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas, <et> conversus vivificasti me: et de abyssis terrae iterum reduxisti me! Multiplicasti magnificentiam tuam: et conversus consolatus es me. |
| 22 | Nam et ego confitebor tibi in vasis psalmi veritatem tuam: Deus, psallam tibi in cithara sanctus Israel. |
| 23 | Exsultabunt labia mea cum cantavero tibi: et anima mea, quam redemisti. |
| 24 | Sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam: cum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. |
| 25 | PSALMUS DAVID, FILIORUM IONADAB, ET PRIORUM CAPTIVORUM. Deus, in te speravi, Domine, non confundar in aeternum: in tua iustitia libera me et eripe me. |
| 26 | Inclina ad me aurem tuam, et libera me. |
| 27 | Esto mihi in Deum protectorem, et in locum munitum, ut salvum me facias. |
| 28 | Quoniam firmamentum meum, et refugium meum es tu: Deus meus, eripe me de manu peccatoris, et de manu contra legem agentis et iniqui. |
| 29 | Quoniam tu es patientia mea, Domine [Ms. add. Domine]: spes mea a iuventute mea. |
| 30 | In te confirmatus sum ex utero, de ventre matris meae tu es meus protector: in te decantatio mea semper. |
| 31 | Tamquam prodigium factus sum multis, et tu adiutor fortis. |
| 32 | Repleatur os meum laude tua, ut possim cantare gloriam tuam: tota die magnificentiam tuam. |
| 33 | Ne proiicias me in tempore senectutis: dum [Ms. cum] defecerit virtus mea, Deus, ne derelinquas me. |
| 34 | Quia dixerunt inimici mei mala mihi: et qui custodiebant animam meam, consilium fecerunt in unum. |
| 35 | Dicentes: Deus dereliquit eum, persequimini, et comprehendite eum, quia non est qui eripiat eum. |
| 36 | Deus, ne elonges a me: Deus meus, in auxilium meum respice. |
| 37 | Confundantur, et deficiant detrahentes animae meae: operiantur confusione et pudore [Ms. verecundia] qui quaerunt mala mihi. |
| 38 | Ego autem semper in te sperabo, Domine: et adiiciam super omnem laudem tuam. |
| 39 | Os meum pronuntiabit [Ms. annuntiabit] iustitiam tuam, tota die salutare tuum. |
| 40 | Quia non cognovi negotiationes: introibo in potentias Domini. |
| 41 | Domine, memorabor iustitiae tuae solius: Deus, docuisti me a iuventute mea, et usque nunc pronuntiabo mirabilia tua, et usque in senectam et senium, Deus, ne derelinquas me. |
| 42 | Donec annuntiem brachium tuum generationi omni, quae ventura est. |
| 43 | Potentiam tuam et iustitiam tuam, Deus, usque in altissima quae fecisti magnalia: Deus, quis similis tibi? Quantas [Ms. quia] ostendisti mihi tribulationes multas et malas, et conversus vivificasti me, et de abyssis terrae iterum reduxisti [Ms. deduxisti] me! Multiplicasti iustitiam [Ms. magnificentiam] tuam, et conversus exhortatus [Ms. consolatus] es me: et ego confitebor tibi in vasis psalmorum veritatem tuam, psallam tibi in cithara, Deus sanctus Israel. |
| 44 | Gaudebunt labia mea, dum cantavero tibi: et anima mea, quam redemisti. |
| 45 | Sed et lingua mea meditabitur iustitiam tuam: dum confusi et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. |