PSALMUS LXVIII.
| 1 | IN FINEM, PRO IIS QUI COMMUTABUNTUR DAVID. Salvum me fac, Deus: quoniam intraverunt aquae <usque> ad animam meam. |
| 2 | Infixus sum in limo profundi: et non est substantia. |
| 3 | Veni in altitudinem maris: et tempestas demersit me. |
| 4 | Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae: defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum. |
| 5 | Multiplicati sunt super capillos capitis mei: qui oderunt me gratis. |
| 6 | Confortati sunt qui persecuti sunt me, inimici mei iniuste quae non rapui, tunc exsolvebam. |
| 7 | Deus, tu scis insipientiam meam: et delicta mea a te non sunt abscondita. |
| 8 | Non erubescant in me, qui expectant te, Domine, Domine virtutum. |
| 9 | Non confundantur super me, qui quaerunt te, Deus Israel. |
| 10 | Quoniam propter te sustinui opprobrium, operuit confusio faciem meam. |
| 11 | Extraneus factus sum fratribus meis: et peregrinus filiis matris meae. |
| 12 | Quoniam zelus domus tuae comedit me: et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. |
| 13 | Et operui in ieiunio animam meam: et factum est in opprobrium mihi. |
| 14 | Et posui vestimentum meum cilicium: et factus sum illis in parabolam. |
| 15 | Adversum me loquebantur qui sedebant in porta: et <in me> psallebant, qui bibebant vinum. |
| 16 | Ego vero orationem meam ad te, Domine: tempus beneplaciti Deus. |
| 17 | In multitudine misericordiae tuae exaudi me: in veritate salutis tuae. |
| 18 | Eripe me de luto, ut non infigar: libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum. |
| 19 | Non me demergat tempestas aquae, neque absorbeat me profundum: neque urgeat super me puteus os suum. |
| 20 | Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua: secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. |
| 21 | Et ne avertas faciem tuam a puero tuo: quoniam tribulor, velociter exaudi me. |
| 22 | Intende animae meae, <et> libera eam. |
| 23 | Propter inimicos meos eripe me. |
| 24 | Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam. |
| 25 | In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me: improperium exspectavit cor meum et miseriam. |
| 26 | Et sustinui qui <simul> contristaretur, et non fuit: et qui consolaretur, et non inveni. |
| 27 | Et dederunt in escam meam fel: et in siti mea potaverunt me aceto. |
| 28 | Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum. |
| 29 | Obscurentur oculi eorum ne videant: et dorsum eorum semper incurva. |
| 30 | Effunde super eos iram tuam: et furor irae tuae comprehendat eos. |
| 31 | Fiat habitatio eorum deserta: <et> in tabernaculis eorum non sit: <qui> inhabitet. |
| 32 | Quoniam quem tu percussisti, persecuti sunt: et super dolorem vulnerum meorum addiderunt. |
| 33 | Appone iniquitatem super iniquitatem eorum: et non intrent in iustitiam tuam. |
| 34 | Deleantur de libro viventium: et cum iustis non scribantur. |
| 35 | Ego sum pauper et dolens: salus tua, Deus, suscepit me. |
| 36 | Laudabo nomen Dei cum cantico: et magnificabo eum in laude. |
| 37 | Et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas. |
| 38 | Videant pauperes, et laetentur: quaerite Deum, et vivet anima vestra. |
| 39 | Quoniam exaudivit pauperes Dominus: et vinctos suos non despexit. |
| 40 | Laudent illum coeli et terra, mare et omnia reptilia in eis. |
| 41 | Quoniam Deus salvam faciet Sion: et aedificabuntur civitates Iuda. |
| 42 | Et inhabitabunt tibi: et haereditate acquirent eam. |
| 43 | Et semen servorum eius possidebit eam: et qui diligunt nomen eius, habitabunt in ea. |
| 44 | IN FINEM, PRO HIS QUI COMMUTABUNTUR, PSALMUS DAVID. Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquae, usque ad animam meam: infixus sum in limo [Ms. limum] profundi, et non est substantia. |
| 45 | Veni in altitudinem maris: et tempestas demersit me. |
| 46 | Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae: defecerunt oculi mei dum spero in Deum meum. |
| 47 | Multiplicati sunt super capillos capitis mei, qui oderunt me gratis. |
| 48 | Confortati sunt super me qui persequuntur me, inimici mei: iniuste quae non rapui, tunc exsolvebam. |
| 49 | Deus, tu scis insipientiam meam: et delicta mea a te non sunt abscondita. |
| 50 | Non erubescant in me qui te exspectant, Dominus Deus virtutum; non revereantur super me qui requirunt te, Deus Israel. |
| 51 | Quoniam propter te supportavi improperium, operuit reverentia faciem meam: exter factus sum fratribus meis, et hospes filiis matris meae. |
| 52 | Quoniam zelus domus tuae comedit me: et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me. |
| 53 | Et operui [Ms. cooperui] in ieiunio animam meam: et factum est mihi in opprobrium. |
| 54 | Et posui vestimentum meum cilicium: et factus sum illis in parabolam. |
| 55 | Adversus me exercebantur qui sedebant in porta: et in me psallebant, qui bibebant vinum. |
| 56 | Ego vero orationem meam ad te, Domine; tempus beneplaciti Deus: in multitudine misericordiae tuae, exaudi me, in veritate salutis tuae. |
| 57 | Eripe me de luto, ut non inhaeream; libera me ex odientibus me, et de profundo aquarum: non me demergat tempestas aquae. |
| 58 | Neque absorbeat me profundum: neque urgeat super me puteus os suum. |
| 59 | Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. |
| 60 | Ne avertas faciem tuam a puero tuo: quoniam tribulor, velociter exaudi me. |
| 61 | Intende animae meae, et libera eam: propter inimicos meos eripe me. |
| 62 | Tu enim scis improperium meum, confusionem et verecundiam meam: in conspectu tuo sunt omnes tribulantes me. |
| 63 | Improperium exspectavit cor meum et miseriam: et sustinui qui simul mecum contristaretur, et non fuit, consolantem me quaesivi, et non inveni. |
| 64 | Et dederunt in escam meam fel: et in siti mea potaverunt me aceto. |
| 65 | Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributionem et in scandalum. |
| 66 | Obscurentur oculi eorum, ne videant: et dorsum illorum semper incurva. |
| 67 | Effunde super eos iram tuam: et indignatio irae tuae apprehendat [Ms. comprehendat] eos. |
| 68 | Fiat habitatio eorum deserta: et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet. |
| 69 | Quoniam quem tu percussisti, ipsi persecuti sunt me [Ms. tac. me]: et super dolorem vulnerum meorum addiderunt. |
| 70 | Appone iniquitatem super iniquitates ipsorum: et non intrent in tuam iustitiam. |
| 71 | Deleantur de libro viventium: et cum iustis non scribantur. |
| 72 | Pauper et dolens ego sum: et salus vultus tui, Deus, suscepit me. |
| 73 | Laudabo nomen Dei mei cum cantico, et magnificabo eum in laude. |
| 74 | Et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas. |
| 75 | Videant pauperes, et laetentur: quaerite Dominum [Ms. Deum], et vivet anima vestra. |
| 76 | Quoniam exaudivit pauperes Dominus: et vinctos suos non sprevit. |
| 77 | Laudent eum coeli et terra, mare et omnia, quae in eis sunt. |
| 78 | Quoniam Deus salvam faciet Sion: et aedificabuntur civitates Iudae, et inhabitabunt ibi. |
| 79 | Et haereditate acquirent eam, et semen servorum eius possidebit eam, et qui diligunt nomen eius, inhabitabunt in ea. |