PSALMUS VII.
| 1 | PSALMUS DAVID, QUEM CANTAVIT DOMINO, PRO VERBIS CHUSI, FILII IEMINI. Domine, Deus meus, in te speravi: salvum me fac ex omnibus persequentibus me, et libera me. |
| 2 | Ne quando rapiat, ut leo, animam meam: dum non est, qui redimat, neque qui salvum faciat. |
| 3 | Domine Deus meus, si feci istud: si est iniquitas in manibus meis. |
| 4 | Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis. |
| 5 | Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat, et conculcet in terra vitam meam: et gloriam meam in pulverem deducat. |
| 6 | + DIAPSALMA. <Ex> surge, Domine, in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum meorum. |
| 7 | +> Exsurge, <Domine, > Deus meus in praecepto quod mandasti: et synagoga populorum circumdabit te. |
| 8 | Et propter hanc, in altum regredere: Dominus iudicat populos. |
| 9 | Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam meam, super me. |
| 10 | Consumetur nequitia peccatorum, et diriges iustum, + et> scrutans corda et renes, Deus. |
| 11 | Iustum adiutorium meum a Domino; qui salvos facit rectos corde. |
| 12 | Deus, iudex iustus, fortis <et patiens> numquid irascitur per singulos dies? Nisi conversi fueritis, gladium suum vibrabit: arcum suum tetendit, et paravit illum. |
| 13 | Et in eo paravit vasa mortis; sagittas suas ardentibus effecit. |
| 14 | Ecce parturiit iniustitiam + et> concepit dolorem, et peperit iniquitatem. |
| 15 | Lacum aperuit, et effodit eum; et incidit in foveam, quam fecit. |
| 16 | Convertetur dolor eius in caput eius; et in verticem ipsius iniquitas eius descendet. |
| 17 | Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini altissimi. |
| 18 | PSALMUS DAVID, QUEM CANTAVIT DOMINO, PRO VERBIS CHUSI, FILII IEMINI. Domine Deus meus, in te speravi: libera me ab omnibus persequentibus me, et eripe me. |
| 19 | Ne quando rapiat, ut leo, animam meam: dum non est qui redimat, neque qui salvum faciat. |
| 20 | Domine Deus meus, si feci istud: si est iniquitas in manibus meis. |
| 21 | Si reddidi retribuentibus mihi mala, decidam merito ab inimicis meis inanis. |
| 22 | Persequatur inimicus animam meam, et comprehendat eam, et conculcet in terra vitam meam: et gloriam meam in pulverem deducat. |
| 23 | DIAPSALMA. Exsurge, Domine, in ira tua: et exaltare in finibus inimicorum tuorum. |
| 24 | Exsurge, Domine, Deus meus, in praecepto quod mandasti; et synagoga populorum circumdabit te. |
| 25 | Et propter hanc, in altum regredere: Domine, iudica populos. |
| 26 | Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam, et secundum innocentiam manuum mearum, super me. |
| 27 | Consummetur nequitia peccatorum, et dirige iustum, scrutans corda et renes, Deus. |
| 28 | Iustum adiutorium meum a Domino: qui salvos facit rectos corde. |
| 29 | Deus, iudex iustus, fortis et longanimis: numquid irascitur per singulos dies? Nisi convertamini, gladium suum vibravit, arcum suum tetendit, et paravit illum. |
| 30 | Et in ipso paravit vasa mortis: sagittas suas ardentibus effecit. |
| 31 | Ecce parturiit iniustitiam: concepit dolorem, et peperit iniquitatem. |
| 32 | Lacum aperuit, et effodit cum: et incidet in foveam, quam fecit. |
| 33 | Convertetur dolor eius in caput eius; et in verticem eius iniquitas eius descendet. |
| 34 | Confitebor Domino secundum iustitiam eius: et psallam nomini Domini Altissimi. |