monumenta.ch > Cassiodorus > XXXVI. ANATOLICO CANCELLARIO PROVINCIAE SAMNII SENATOR P̅P̅O̅. (a. 534)
Cassiodorus, Variae, LIBER UNDECIMUS, , XXXV. DELEGATORIA. (a 534 ante Dec. 24) <<<     >>> XXXVII. LUCINO V̅· C̅·, CANCELLARIO CAMPANIAE SENATOR P̅P̅O̅. (a. 534)

XXXVI. ANATOLICO CANCELLARIO PROVINCIAE SAMNII SENATOR P̅P̅O̅. (a. 534)

1  Qui laboriosas excubias et officia magnae sedulitatis invenit, rationabiliter et temporis definita constituit, ut quod erat sub vitae termino positum praemium, non haberet incertum. 2  alioquin quis sufficere semper et expectare posset, cum se mortalibus lux ipsa subduceret? qua de re sub incerta vita certa militia est nec habet quod possit metuere, qui ad designatum tempus inoffense meruit pervenire. 3  Astra ipsa, ut astronomi volunt, licet assidua repetitione volvantur, cursus sui definita custodiunt. 4  nequit esse ambiguum, quod fine proprio tenetur inclusum. 5  Saturnus annis triginta constituta sibi caeli spatia pervagatur. 6  stella Iovis duodecim annis attributam sibi regionem illustrat. 7  Martis sidus ignea celeritate raptatum decem et octo mensibus deputata sibi discurrit. 8  sol anni spatio zodiaci circuli signa praetervolat. 9  astrum Veneris mensibus quindecim spatia concessa transcendit. 10  Mercurius velocitate succinctus tredecim mensibus proposita sibi intervalla praetervehit. 11  Lima peculiari nobis vicinitate proximior triginta diebus peragit, quod anni spatio sol aureus circumactus impleverit. 12  Merito ergo laboris finem mortales inveniunt quando, ut philosophi dicunt, et ipsa, quae deficere nequeunt nisi cum mundo, cursus sui terminos rationabiliter acceperunt, hac tamen interveniente distantia, quod illa opus suum finiunt, ut ad principium redeant, humanum genus ideo militat, ut peractis sudoribus conquiescat. 13  Et ideo illi, qui inculpabiliter cornicularii est perfunctus officio, septingentos solidos, quos ei longaeva consuetudo deputavit, per illam indictionem de Samnii provincia ex illatione tertia sine ambiguitate contrade: quia non potest dubitare de praemio, quem vera iudicis commendat assertio. 14  praefuit enim cornibus secretarii praetoriani, unde ei nomen est derivatum, laudatis actionibus comprobatus: eo ministrante caliculum scripsimus inempti, quod magnis pretiis optabatur impleri: gratificati sumus, cui leges faverunt: negavimus, cui iustitia non promisit. 15  Nemo tristis extitit de victoria sua, quia salvis facultatibus obtinuit, quando ut fieret superior, non redemit. 16  nostis omne quod loquimur: neque enim in cubiculis nostris secretaria vestra peracta sunt: quod egimus, cohortes noverunt. 17  fuimus nimirum ad nocendum privati, ad praestandum iudices. 18  districtio nostra in verbis est habita et in factis sensa benignitas. 19  irascebamur placati, minabamur innoxii et ne potuissemus laedere, terrorem videbamur inferre. 20  habetis, ut solebatis dicere, castissimum iudicem: relinquam vos integerrimos testes.