| 1 | Haec itaque faciens, eos qui fuerant a Constantio fugati pro religione revocavit, et confiscatis patrimonia sua restituit, praecipiens populo ut nullum laederent Christianum, neque nolentem sacrificare compellerent; sponte vero accedentes ad aras prius expiari apud daemones, purgarique solitis eorum sacrificiis praeparabat. |
| 2 | Clericis autem omnia privilegia, honores consuetudinesque subtraxit, et leges positas pro eis solvit, ipsosque curiae tradidit; simul et a virginibus et viduis quae pro penuria inter clericos pascebantur, iussit exigi ea quae dudum a publico accepisse videbantur. Constantinus enim imperator disponens res ecclesiarum, unicuique civitati prospexit, ut clerus sufficientia emolumenta perciperet, et hoc lege firmavit; quod hactenus, mortuo Iuliano, servatur. |
| 3 | Hanc exactionem aiunt nimis fuisse crudelem. Auferebat enim subinde pecunias et ornamenta sacra; templaque sub Constantino et Constantio fundata destruebantur; datae ad aedificia pecuniae rursus exigebantur. Hac occasione sacerdotes, et clerici, et populus Christianus crudeliter vexabantur. |