16.
| 1 | Quid etiam sibi vult Scriptura, quae docet ieiunasse Petrum, et ieiunanti atque oranti de baptizandis gentibus revelatum mysterium (Act. X, 10); nisi ut ostenderet etiam ipsos sanctos, cum ieiunant, tunc fieri praestantiores? Denique Moyses cum ieiunaret, Legem accepit (Exod. XXXIV, 28). |
| 2 | Et ideo Petrus cum ieiunaret, edoctus est novi Testamenti gratiam. |
| 3 | Daniel quoque ieiunii merito ora clausit leonum, futurorumque temporum vidit negotia (Dan. XIV, 32; IX, 2 et seq.). |
| 4 | Aut quae nobis salus esse potest, nisi ieiunio eluerimus peccata nostra; cum Scriptura dicat: Ieiunium, et eleemosyna a peccato liberat (Tob. XII, 8)! |