12.
| 1 | Quid si in prophetico corpore nihil opprobrii? Ille enim corporalibus non intendebat, sed spiritalibus. |
| 2 | Namque in excessu mentis non dicit: Audiam quid loquar; sed, quid loquatur in me Deus (Psal. LXXXIV, 9). |
| 3 | Neque attendit utrum nudus, an vestitus sit. |
| 4 | Denique Adam ante peccatum nudus erat (Gen. II, 25), sed nudum se nesciebat, quia erat indutus virtutibus: posteaquam vero peccatum commisit, nudum se esse vidit, et texit. |
| 5 | Noe nudatus erat (Gen. IX, 21), sed non erubescebat, quia erat plenus iucunditatis, et spiritalis laetitiae. |
| 6 | Denique qui eum risit ut nudum, ipse mansit perpetuae obnoxius opprobrio turpitudinis. |
| 7 | At vero Ioseph ne turpiter nudaretur, vestem reliquit, et nudus aufugit (Gen. XXXIX, 12). |
| 8 | Quis igitur turpis, illa quae vestem alienam tenuit, an is qui suam exuit? |