10.
| 1 | Nihil igitur affectu sapientis ditius, nihil insipientis egentius. |
| 2 | Nam cum regnum Dei pauperum sit (Matth. V, 3), quid esse locupletius potest? Et ideo praeclare Apostolus: O altitudo, inquit, divitiarum sapientiae et scientiae Dei (Rom. XI, 33)! Praeclare etiam David, qui in via testimoniorum coelestium, quasi in omnibus divitiis, delectabatur (Psal. CXVIII, 14). |
| 3 | Expresse Moyses, qui ait: Nephthalim satietas accipientium (Deut. XXXIII, 23). |
| 4 | Nephthalim, abundantia significatur Latina interpretatione, vel dilatatio. |
| 5 | Ibi ergo abundantia, ubi satietas: ubi autem fames cupiditatum, ubi inexplebilis appetentia; ibi utique paupertas. |
| 6 | Sed quia vix ulla rei pecuniariae vel mundi huius cupiditas satietatem habet; ideo addidit: Et replebitur benedictione (Ibid.). |