Ambrosius, Epistolarum classis I, 23, 13

monumenta.ch > Hieronymus > sectio 58 > 27 > sectio 47 > 5 > 19 > CAPUT XXIV. > 8 > sectio 166 > sectio 76 > sectio 34 > sectio 90 > 8 > 14 > 6 > csg75.754 > 14 > CAPUT XXXVII. De cogitationibus. > sectio 38 > sectio 2 > sectio 90 > sectio 49 > 8 > sectio 95 > 1 > sectio 49 > 17 > 7 > 8 > CAPUT III. > sectio 2 > sectio 46 > sectio 53 > sectio 12 > sectio 5 > sectio 113 > 8 > sectio 168 > CAPUT XVIII. > 91 > sectio 48 > sectio 92 > 31 > sectio 22 > sectio 20 > CAPUT X. > CAPUT XLI. > cpl894.171 > medPlut.27sin.5.181 > 8 > 37 > bnf7296.16 > 7 > 13
Ambrosius, Epistolarum classis I, 23, 12. <<< >>> 14.

13.

Cum igitur triduum illud sacrum in hebdomadam proxime incurrat ultimam, intra quod triduum et passus est, et quievit, et resurrexit, de quo triduo ait: Solvite hoc templum, et in triduo excitabo illud (Ioan. II, 14); quid nobis potest molestiam dubitationis afferre? Nam si ea res scrupulum movet, quia quartadecima luna non celebramus ipsum diem vel passionis, vel resurrectionis; ipse Dominus non quartadecima luna passus est, sed quintadecima, et septimadecima resurrexit.

Quod si movet, quia quartamdecimam lunam transeuntes, quae die Dominica incidit, hoc est, quartodecimo kalendas Maii, sequenti Dominica instaurandam celebritatem suademus, auctoritas exstat huiusmodi.