CAPUT XXVI.
| 1 | Reparatis itaque aggeribus et vineis, caeterisque machinis obsidionis, renovatus est belli furor; quasi ad extremam operis manum utrimque studiis conspiratum. |
| 2 | Totius enim periculo certaminis decernebatur; quia et Romanis solvenda obsidio foret, si aggeres et arietes incenderentur, quibus per inopiam silvarum reparationis subsidia non suppetebant: et Iudaeis excidium patriae incumberet, si manu cederent, cum quassata murorum repetitis arietum ictibus resolverentur. |
| 3 | Processere itaque Iudaei cum facibus adeo feroces; ut tamquam cessuro sibi Romano exercitu, incendia in machinas spargerent, obsidionem solverent. |
| 4 | Sed exhaustae iam vires fame et res fractae, priores successus negarunt; substantia defecerat, audacia manebat. |
| 5 | Contra, Romanis maior pudor, si ab his qui extremum fame spiritum traherent, victoria de manibus diriperetur. |
| 6 | Conserto itaque praelio, repulsi principes seditionis, ad murorum subsidia bello impares recurrerunt. |
| 7 | Sed ubi dubia murorum caesura repetitis ictibus, Ioannes haud incuriosus extremi subsidii, circumspexit: interiorem murum quasi in C litteram duxit. |
| 8 | Postero itaque die convulsa parte murali, fragor labentis beneficii, et clamor Romani exercitus simul increpuit, quasi patrato excidio muri prolapsione. |
| 9 | Sed ubi conclamatae urbis insultavit sonus, versa vice rerum, novi muri species, improvisa Romanorum gaudia restrinxit, iudaeorum audacia successit, quia periculum differebatur. |
| 10 | Tunc Caesar exercitum adhortari coepit, ut novum illum murum sine ulla cunctatione adoriendum putarent, quem constructio recens infirmum et facile solubilem proderet: auderent modo animis procedere, fragmenta muralia ascendendi facilitatem datura, ut praeliantes Romani, Iudaeis de superiori loco decernentibus, adaequarentur. |
| 11 | Et quia cunctantes videbat rei difficultate, validissimos quosque iuxta se congregans, in bellum accendebat tali oratione: |