Editionis Capitula

I.

II. Narratio abbatis Serapionis de octo principalibus vitiis.

III. De duobus vitiorum generibus, et efficientia eorum quadripartita.

IV. Recapitulatio de gastrimargiae et fornicationis passione, et curatione earum.

V. Quomodo Dominus noster solus absque peccato tentatus sit

VI. De ratione tentationis qua a diabolo tentatus est Dominus.

VII. De consummatione cenodoxiae et superbiae sine ministerio corporali.

VIII. De philargyria, quod extra naturam sit, et quid intersit inter ipsam et naturalia vitia.

IX. Quod tristitia et acedia nulla provocatione extrinsecus generentur, sicut alia vitia.

X. De sex vitiorum concordia, et duorum ab eis dissidentium cognatione.

XI. De origine et qualitate uniuscuiusque vitii.

XII. In quo sit utilis cenodoxia.

XIII. De varia oppugnatione omnium vitiorum.

XIV. De instituendo adversum vitia certamine secundum ipsorum infestationem.

XV. Nihil nos posse adversum vitia sine auxilio Dei, nec debere nos in eorum extolli victoria.

XVI. De significatione septem gentium quarum Israel accepit terras, et quare alibi septem et alibi multae gentes esse dicantur.

XVII. Interrogatio de comparatione septem gentium et octo vitiorum.

XVIII. Responsio quomodo secundum octo vitia octo gentium numerus impleatur.

XIX. Cur unica Aegypti gens deseri, septem vero iubentur exstingui.

XX. De natura gastrimargiae, ad similitudinem aquilae comparatae .

XXI. De perseverantia gastrimargiae adversus philosophos disputata.

XXII. Cur Abrahae praedixerit Deus decem gentes expugnandas a populo Israel.

XXIII. Quomodo utile nobis sit vitiorum terras possidere.

XXIV. Quod terrae de quibus expulsi sunt populi Chananaeorum, semini Sem fuerint deputatae.

XXV. Testimonia diversa super significatione octo vitiorum.

XXVI. Quod, devicta passione gulae, impendendus sit labor ad virtutes caeteras obtinendas.

XXVII. Quod non idem ordo praeliorum sit, qui vitiorum.