Solinus Solinus, Mirabilia, 38, 2 deinde praelabens plurimas gentes Babyloniam quondam Chaldaeorum caput dividit. Mesopotamiam opimat inundationis annuae excessibus, ad instar Aegyptii amnis terras contegens, invecta soli fecunditate, iisdem ferme temporibus quibus Nilus exit, sole scilicet in parte cancri vigesima constituto;