Hildegardis Abbatissa Hildegardis Abbatissa, Vita Disibodi, 2, 7 Nam cum deinde eumdem montem circumquaque peragrasset, et quaeque latera eius diligenter considerasset, amoenitas illius, animae suae magis ad inhabitandum complacuit, quia et celsitudo illius difficilem accessum advenientibus praeberet, et rivuli ex utraque parte fluentes, inibi manentibus refocillationem corporis darent; et orabat, dicens: «Domine, qui super coelos resides, et abyssum regis, precor ut amoenitas loci huius in amoenitatem vertatur animarum; quia decet, ut in loco isto a fideli populo tibi fideliter serviatur.