monumenta.ch > Plautus > bnf16234.24 r > sectio 107 > bnf12590.67 > 77 > sectio 3 > csg75.739 > 4 > sectio > 42 > bnf5129.112 > 65 > 56 > bnf9341.322 > bnf16234.114 v > sectio 4 > 23 > sectio 589 > bnf8352.66 > 83 > bnf10439.91 r > sectio 16 > sectio 616 > bnf8118.2 > Lucas, 10 > > Genesis, 2 > bnf2607.141 > bnf12590.2 > sectio 19 > bnf11947.59 v > sectio 290 > csg48.375 > sectio 15 > sectio 718 > bnfMs.1086.95 > sectio 8 > bnf10439.163 r > sectio 7 > bnf5129.107 > 61 > 35 > bnf9389.446 > csg547.35 > bnf18428.61 > bnf8118.117 > 25 > 32 > bnf8562.83 > bnf2607.102 > sectio 31 > bnf8562.67 > sectio 5 > bnf10439.97 r > sectio 2 > 4 > 3 > sectio 17 > sectio > sectio 833 > 15 > bnf10439.256 v > CAPUT XVI. De propria eloquentia Psalterii. > bnf12590.144 > bnf10439.102 v > bnf8562.78 > bnf2607.74 > sectio 781 > sectio 416 > bnfGrec107.381 > 29 > 38 > 48 > sectio 27 > bnf2607.146 > bnf10439.202 v > sectio 42 > 8 > bnf8562.93 > 86 > sectio 11 > bnf5129.105 > bnf7900.14 > 23 > sectio 439 > sectio 13 > bnf8562.30 > sectio 38 > bnfMs.1086.58 > 43 > bnf8562.33 > 42 > sectio 188 > sectio 206 > bnf8562.71 > sectio 2 > sectio 453 > sectio 488 > sectio 730 > sectio 670 > csg51.242 > sectio 2 > sectio 723 > bnfMs.1086.207 > Matthaeus, 20 > sectio 12 > bnf8562.12 > 59 > bnf7900.76 > Deuteronomium, 33 > sectio 793 > sectio 26 > sectio 413 > bnf9341.299 > bnf4862.248 > 49 > sectio 314 > bnf8071.16 > bnf17226.196 > sectio 39 > bnf18428.50 > sectio 20 > sectio 3 > Lucas, 3 > sectio 10 > sectio 24 > bnf12590.153 > sectio 4 > bnf5717.11 > bnf8562.28 > bnf8118.58 > sectio 424 > sectio 22 > sectio 720 > sectio 385 > bnf2607.124 > sectio 9 > sectio 843 > 60 > Psalmi, 114 > bnf8562.56 > sectio 37 > bnf16234.79 v > bnf7240.56 > sectio 9 > bnf8562.9 > sectio 139 > sectio 16 > bnf2607.34 > sectio 310 > bnf12590.114 > bnf2607.126 > sectio 42 > csg75.470 > bnf8562.68 > 26 > 49 > sectio 2 > 1 > sectio 9 > sectio 13 > Proverbia, 19 > bnf5131.113 > bnf16234.92 v > uwbM.p.th.f.12.61 > bnf5129.82 > sectio 5 > bnf2607.101 > sectio 507 > sectio 872 > bnf2607.119 > bnf10439.97 v > sectio 709 > bnf7900.40 > bnf5840.266 > bnf12590.284

Hieronymus Hieronymus, Epistulae, 3, 72, 1
Zenon nauclerus, per quem mihi dicis tuae sanctitatis litteras esse transmissas, unam tantum et brevem Epistulam beati Papae Amabilis reddidit, solita munuscula continentem. Satisque miror quid causae fuerit, ut cum in benedictionibus et tuis et illius perferendis fidelis extiterit, in reddenda epistula negligens comprobetur. Neque enim te falli arbitror discipulum veritatis; nisi forte Graeco homini Latinus sermo inter chartulas oberravit. Itaque ad secundam rescribo Epistulam, quam mihi sanctus filius meus Heraclius Diaconus reddidit, in qua inter caetera deprecaris, ut exponam tibi causas, Quare Salomon, et Achaz undecim annorum, filios genuisse dicantur. Si enim duodecimo anno Salomon super Israel accepit imperium, et quadraginta annis regnavit in Ierusalem; filiusque eius Roboam cum quadragesimum et primum annum ageret aetatis, patri successit in regnum, perspicuum est undecim annorum fuisse Salomonem, sive decem, quia decem menses a conceptu usque ad partum sibi mater vindicat. Rursum Achaz filius Ioathan cum viginti esset annorum, rex constitutus est super duas tribus, idest, Iudam et Beniamin, regnavitque annis sedecim quo mortuo, Ezechias cum vicesimum et quintum annum ageret aetatis, patri successit in regnum. Ex quo intelligitur, Achaz quoque undecimo sive decimo anno, Ezechiam filium procreasse.