monumenta.ch > Ambrosius > 23 > bnf5129.29 > csg48.346 > 18 > bnf7900.25 > bnf5131.157 > sectio 124 > bnf8071.25 > sectio 576 > 45 > bnf16234.85 v > bnf12590.36 > 31 > sectio 680 > bnf6383.139 > bnf2607.113 > sectio 23 > 28 > 45 > sectio 13 > sectio 11 > bnf7900.83 > bsbClm6224.504 > sectio 11 > bnf8562.86 > bnf8631.34 > 67 > sectio 12 > sectio > bnf7900.17 > bnf6387.37 > bnf10439.96 v > 69 > sectio 853 > sectio 67 > 27 > bnf10439.156 r > sectio 6 > 46 > 62 > CAPUT PRIMUM. INSTITUTIO DE ARTE GRAMMATICA. > bnf12590.243 > bnf8562.62 > sectio 624 > 27 > bnf2607.25 > bnf5129.120 > sectio 112 > bnf2607.25 > sectio 39 > ad Thessalonicenses I, 5 > sectio 605 > sectio 221 > sectio 127 > bnf8352.2 > bnf12590.141 > 25 > sectio 6 > bnf2607.34 > bnf16234.108 r > sectio 316 > bnf5129.16 > bsbClm6224.451 > bnf2607.51 > 101 > sectio 715 > sectio 667 > sectio 5 > sectio 17 > bnf10439.155 v > bnf8562.74 > bnf6286.27 > bnfNAL1821.2 > bnf12590.188 > 29 > csg48.389 > bnfGrec107.969 > bnf5717.30 > bnf12590.80 > sectio 7 > bnf2681A.42 > bnf7383.61 > sectio 94 > sectio 4 > sectio 21 > sectio 31 > csg51.262 > bnf8562.71 > sectio 9 > sectio 350 > sectio 549 > sectio 725 > sectio 28 > csg48.361 > bnf2607.77 > bnf8562.10 > bnf5129.149 > bnf12590.41 > bnf9389.447 > sectio 252 > uwbM.p.th.q.1a.266 > bnfGrec107.975 > bnf8562.95 > bkeCod.22.5v > 64 > sectio 28 > sectio 9 > sectio 554 > bnf8562.58 > bnf2607.52 > sectio 30 > 51 > 46 > bnf8071.8 > sectio 51 > uwbM.p.th.f.69.121 > sectio 691 > bnf10439.253 r > sectio 744 > csg42.65 > sectio 267 > sectio 249 > 31 > bnf5512.77 > sectio 3 > ad Corinthios I, 15 > uwbM.p.th.f.68.338 > 22 > sectio 665 > bnf8071.66 > bnf2607.48 > sectio 59 > REGES ASSYRII. > sectio 1 > 13 > sectio 48 > 50 > bnf8631.34 > sectio 291 > bnf12590.88 > bnf10439.253 v

Hieronymus Hieronymus, Epistulae, 3, 61, 3
Non parum est scire quod nescias: prudentis hominis est nosse mensuram suam, nec zelo diaboli concitatum, imperitiae suae cunctum orbem testem facere. Scilicet et gloriari cupis, et in patria tua iactitas, me non potuisse respondere eloquentiae tuae, et acumen in te Chrysippi formidasse. Christiana verecundia teneor, et cellulae meae latebras nolo mordaci sermone reserare. Alioqui proferrem πᾶσαν τὴν ἀριστείαν σοῦ καὶ τροπαιοφορίαν. Sed haec aliis: aut loquenda, aut ridenda dimitto. Ego quasi Christianus cum Christiano loquens, obsecro te, frater, ne plus velis sapere, quam sapis: ne vel innocentiam, vel simplicitatem tuam, vel certe ea quae taceo, et te non intelligente, caeteri intelligunt, stylo proferas, et ineptiarum tuarum cunctis cachinnum praebeas. Aliud a parva aetate didicisti: aliis assuetus es disciplinis. Non est eiusdem hominis, et aureos nummos, et Scripturas probare, et degustare vina, et Prophetas, vel Apostolos intelligere. Me laceras: sanctum fratrem Oceanum in culpam haereseos vocas: Presbyterorum tibi Vincentii et Pauliniani, et fratris Eusebii iudicium displicet. Solus es Cato Romani generis disertissimus, qui testimonio tuo et prudentiae velis credi. Recordare, quaeso, illius diei quando me de Resurrectione, et veritate corporis praedicante, ex latere subsultabas, et plaudebas manu, et applodebas pedem, et orthodoxum conclamabas. Postquam navigare coepisti, et ad intimum cerebrum tuum sentinae putredo pervenit, tunc nos haereticos recordatus es. Quid tibi faciam? Credidi sancti Presbyteri Paulini epistulis, et illius super nomine tuo non putavi errare iudicium. Et licet statim accepta epistula ἀσυμάρτητον sermonem tuum intelligerem: tamen rusticitatem et simplicitatem magis in te arbitrabar, quam vecordiam. Nec reprehendo sanctum virum; maluit enim apud me dissimulare quod noverat, quam portitorem clientulum suis litteris accusare. Sed memetipsum arguo, qui alterius potius acquievi, quam meo iudicio: et oculis aliud cernentibus, aliud schedulae credidi quam videbam.