monumenta.ch > Hieronymus > bnf11947.60 r > 15 > 72 > CAPUT VIII. Quid sit canticumpsalmum. > 84 > sectio 656 > bnf2607.101 > 298 > sectio 28 > Psalmi, 4 > 43 > sectio 223 > bnf7240.77 > bnf12590.94 > Psalmi, 18 > bnf12590.73 > sectio 83 > bnf2607.33 > sectio 475 > sectio 788 > sectio 526 > 37 > sectio 514 > bnf12590.52 > sectio 133 > 28 > bnf12590.282 > sectio 9 > bnf12590.146 > sectio 387 > sectio 412 > sectio 509 > bnf2607.35 > sectio 380 > sectio 4 > sectio 103 > sectio 8 > sectio 141 > bnf12590.77 > sectio 4 > bnf6331.40 > sectio 24 > sectio 7 > bnf10439.89 v > uwbM.p.th.q.1a.290 > sectio 18 > bnf8631.25 > bnf8562.40 > sectio 8 > bnf18428.93 > sectio 97 > sectio 2 > 54 > sectio 3 > ad Corinthios II, 5 > bnf5129.89 > 13 > bnf8562.11 > 84 > sectio 19 > bnf12590.38 > bnf8562.19 > Matthaeus, 6 > 10 > sectio 5 > 48 > bnf5129.111 > sectio 255 > sectio 2 > sectio 508 > sectio 869 > bnf12590.245 > bnf5134.55 > sectio 297 > sectio 24 > bnf8562.72 > sectio 17 > bnf2607.63 > bnf12590.119 > 64 > bnf7900.67 > bnf8562.75 > bnf5129.132 > bnf16234.96 r > sectio 773 > CAPUT PRIMUM. De prophetia. > sectio 11 > 38 > sectio 31 > sectio 118 > bnf4876.99 > sectio 584 > sectio 301 > bnf12590.16 > ad Romanos, 8 > 28 > sectio 15 > sectio 152 > sectio 42 > bnf10439.95 r > 64 > bnf12590.222 > sectio 1 > bnf8562.67 > bnf12590.237 > sectio 30 > csg75.811 > bnf2607.137 > sectio 45 > bnf2607.118 > Regum II, 22 > sectio 5

Hieronymus Hieronymus, Epistulae, 3, 57, 2
Ante hoc ferme biennium miserat Ioanni Episcopo supradictus Papa Epiphanius litteras, arguens eum in quibusdam dogmatibus, et postea clementer ad poenitentiam provocans. Harum exemplaria certatim Palaestinae rapiebantur, vel ob auctoris meritum, vel ob elegantiam scriptionis. Erat in monasterio nostro vir apud suos haud ignobilis, Eusebius Cremonensis, qui cum haec Epistula per multorum ora volitaret, et mirarentur eam pro doctrina et puritate sermonis, docti pariter et indocti, coepit a me obnixe petere, ut sibi eam in Latinum verterem, et propter intelligendi facilitatem apertius explicarem: Graeci enim eloquii penitus ignarus erat. Feci quod voluit; accitoque Notario, raptim celeriterque dictavi: ex latere in pagina breviter adnotans, quem intrinsecus sensum singula capitula continerent. Siquidem et hoc ut sibi soli facerem, oppido flagitarat; postulavique ab eo mutuo, ut domi haberet exemplar: nec facile in vulgus proderet. Res ita anno et sex mensibus transiit: donec supradicta interpretatio de scriniis eius novo praestigio Ierosolymam commigravit. Nam quidem Pseudomonachus, vel accepta pecunia, ut perspicue intelligi datur, vel gratuita malitia, ut incassum corruptor nititur persuadere, compilatis chartis eius et sumptibus, Iudas factus est proditor: deditque adversariis latrandi contra me occasionem, ut inter imperitos concionentur, me falsarium, me verbum non expressisse de verbo: pro honorabili dixisse carissimum, et maligna interpretatione, quod nefas dictu sit, αἰδεσιμώτατον Παππαν, noluisse transferre. Haec et istiusmodi nugae crimina mea sunt.