Gregorius Magnus Gregorius Magnus, Dialogi, 1, 9, 71 Εἰςοὐδὲνδὲτὴναὐτοῦπαραίνεσινταύτηςλογισαμένης,παρακαλεῖναὐτὴνἤρξατο,ὅπωςἐκτοῦὁῤῥέουἐξέλθῃ,ᾧσῖτοςὀλίγοςἐναπομείναςἦν.Ταύτηςδὲἐξελθούσης,ὁτοῦΘεοῦπαῖςἑαυτὸνεἰςεὐχὴνἐναὐτῷτῷτόπωὑπέστρωσεν,καὶμετ᾽ὀλίγονἐξελθὼντὴνἑαυτοῦμητέραεἰςτὸὃῤῥεονεἰσήγαγεν,ὅπερπαραχρῆμαγέμονσίτουεὑρέθηὑπερεκπερισσοῦτοῦπρώην,οὗπερἡμήτηραὐτοῦσωρεύσασαἦν,χαίρουσαεἰςτὴντοῦπαντὸςἐνιαυτοῦδιοίκησιν·τοῦτοδὲτὸθαῦμαθεασαμένη,κατανυγεῖσαἤρξατολέγειναὐτῷδιαδοῦναιὅπουβούλεται,ἡνίκαοὕτωσυντόμωςδύναταιλαβεῖν,ὅπερπαρὰτοῦΘεοῦαἰτεῖται.