Gregorius Magnus Gregorius Magnus, Dialogi, 1, 4, 97 ΟἱδὲΛογγοβάρδοιθυμωθέντες,καὶἐντῷεὐκτηρίωεἰσελθόντες,ἤρξαντοτοὺςμοναχοὺςἔξωσύρειν,ὅπωςαὐτοὺς,εἴτεδιὰβασάνωνμαστιγώσωσιν,εἴτεξίφειθανατώσωσιν.Εἷςδὲἐξαὐτῶνστενάξας,καὶἐκμεγίστουπόνουκινηθεὶς,ἔκραξεν·Αἶ,ἅγιεἘκύτιε,ἀρέσκεισοιὅτισυρόμεθα,καὶοὐκἐκδικεῖνἡμᾶς;Παρευθὺδὲσὺντῷλόγωαὐτοῦ,πνεῦμαἀκάθαρτονεἰςτοὺςθηριώδειςΛογγοβάρδουςεἰσῆλθε·καὶεἰςτὴνγῆνκαταπεσόντεςἐπὶτοσοῦτονἐδαιμονίσθησαν,ἕωςοὗπάντεςοἱἔξωὄντεςΛογγοβάρδοιτοῦτομεμαθήκασιν,ὥστετοῦλοιποῦτῷἱερῷτόπωἐκείνωοὐδαμῶςἐπιβῆναιἐτόλμησαν.