Gregorius Magnus Gregorius Magnus, Dialogi, 1, 4, 85 Παρευθὺςδὲἀναστὰς,καὶἑαυτὸνταῖςτοῦἁγίουἀνδρὸςεὐχαῖςπαραθέμενος,πρὸςαὐτὸνἔφη·Παρακαλεῖὁπατὴρἡμῶνὁπατριάρχηςτοῦμὴκοπηθῆναιὑμᾶς.ΤοῦτοδὲὁτοῦΘεοῦἄνθρωποςἀκούσας,πάνυλυπηθεὶς,εἶπεν·Οὐχὶτῇχθὲςἡμέρᾳεἶπόνσοι,ὅτιἐὰνμὴεὐθέωςπορευθῶμεν,οὐδαμῶςλοιπὸνἡμῖνἀπελθεῖνἀποβήσεται;Τότεοὖνδιὰτὸποιῆσαιἀγάπην,τὸναὐτὸνδεφένσοραὀλίγονπαρακρατήσας,καὶὑπὲρτοῦκόπουαὐτοῦμισθόντινα,καίτοιμὴθέλοντοςαὐτοῦπαρασχὼν,ἀπέστειλε.