Gregorius Magnus Gregorius Magnus, Dialogi, 1, 2, 47 Τότεἐκεῖνοςἐκβάθουςκαρδίαςστενάξας,καὶκατανοήσαςτὴνἑαυτοῦδυσκολωτάτηνσκληρότητα,τὴνδὲταπεινοφροσύνηνκαὶπρᾳότητατοῦΛιβερτίνου,ἐκτῆςκλίνηςἀναστὰςτοὺςπόδαςαὐτοῦἐκράτησε,καὶἑαυτὸνἡμαρτηκέναι,καὶκατάκριτονεἶναιὡμολόγησεν,ὅτιτοιούτωκαὶτηλικούτωἀνδρὶτοιαύτηνὠμωτάτηνβάσανονἐπενέγκαιἐπετόλμησε.ΤοὐναντίονδὲΛιβερτῖνοςἑαυτὸνεἰςτὴνγῆνὑποστρώσας,καὶτοῖςἐκείνουποσὶπροσκυλινδούμενος,τοῦἰδίουπταίσματος,καὶοὐτῆςἐκείνουἀσθενείαςγεγονέναιἐλεγεν,ὅπερὑπέμεινε.