Gregorius Magnus Gregorius Magnus, Dialogi, 1, 0, 14 Μίᾳτῶνἡμερῶνσφοδραῖςτισινἀνάγκαιςκοσμικαῖςβαρηθεὶς,ἐξὧνἐνταῖςαὐταῖςπραγματείαιςἐκλύεσθαιἐκπαντὸςἀναγκαζόμεθα,ὅπερτοῦτοἐνἡμῖντὸσύνολονεἶναιοὐκὀφείλει,ᾐτησάμηνἐμαυτῷἡσυχάζον·τάτινατόπονφίλοντῆςλύπης,ἐνᾧτόπωἅπαντατὰτῇἐμῇἀπαρέσκονταφροντίδι,αὐτάμοιφανερῶςἐπεδεικνύοντο,καὶπάνταἃτὸνπόνονἐκθλίβεινεἰώθασιν,ἐνώπιοντῶνἐμῶνὀφθαλμῶνεὐκόλωςπαρίσταντο.