Ambrosius Ambrosius, In Psalmum David CXVIII Expositio, 22, 33 Quae cum te meruerit amplecti, ostendet fructus suos, docebit non oblitam se mandatorum tuorum, dicetque tibi: Veni, frater meus: exeamus in agrum . . . . . et in foribus nostris omnis fetus arborum: nova et vetera; frater meus, servavi tibi. Hoc est dicere: Teneo mandata tua omnia novi et veteris Testamenti. Sola hoc dicere Ecclesia potest. Non dicit alia congregatio: non dicit Synagoga, nec secundum litteram nova tenens, nec secundum spiritum vetera. Non dicit haeresis manichaea: Vetera servavi tibi, quae Prophetas non suscipit. Merito dealbata cernitur, quae utriusque fulget gratia Testamenti.