Martianus Capella Martianus Capella, De nuptiis Philologiae et Mercurii, 5, 514 Iam compositionis praecepta percurram, cuius vitium maximum est hiulcas et asperas, [frenos etiam] iotacismos, mytacismos, labdacismos, homoeoprophora, <dysprophora> et polysigma non vitare, vel cuiuslibet litterae assiduitatem in odium repetitam, ut 'sale saxa sonabant' et 'casus Cassandra canebat'. Mytacismus est, cum verborum coniunctio m litterae assiduitate colliditur, ut si dicas: 'mammam ipsam amo quasi meam animam'. labdacismus, ubi l plurimum dissonat, ut si dicas:
'sol et luna luce lucent alba leni lactea'.
iotacismus, ut si dicas: 'Iunio Iuno Iovis iure irascitur'. polysigma, ubi s littera crebrius geminatur, ut 'Sosia in solario soleas sarciebat suas'. homoeoprophoron est, cum dicitur:
'o Tite tute Tati tibi tanta tyranne tulisti'.
dysprophoron, ut si quis dicat 'persuasitrices praestigiatrices atque inductrices striges'.