Hildegardis Abbatissa Hildegardis Abbatissa, Divina Opera, 2, 21, 3 Quae cum quasi flatum scilicet contritionem in corde hominum ex ore suo quod est a voracitate sua perducunt, quoniam fideles illas abhorrent, eadem contritio quamvis homo prospere in actibus suis incedat, secundum Deum se prolongans, in plenitudine perfectionis quae inter infernales poenas et corporalem tribulationem est, formam capitis cervi, id est fidei accipit, ex cuius etiam ore, id est virtute, alius flatus videlicet sanctitas veniens, in eadem perfectione permanet.